مجله فیدیلیو مجله ای برای دوستداران غذا، رستوران و کافی شاپ
نوتلا محصولی است که مردم در سراسر جهان عاشق آن هستند. اینکه یک خانواده فرانسوی بعد از خوردن نوتلا تصمیم گرفت اسم فرزندشان را نوتلا بگذارند یا شخصی یک قفل مخصوص برای درب شیشه نوتلا اختراع کرده یا حتی مک دونالد ایتالیا نوتلا برگر را بعنوان محصول جدید معرفی کرده شوخی نیستند. اگر شما هم عاشق نوتلا هستید و دوست دارید در مورد این خمیر شکلاتی فندوقی جذاب بیشتر بدانید با مجله فیدیلیو همراه باشید.
تا به حال از خودتان پرسیده اید که این گنج اعتیاد آور از کجا آمده است؟ همانطور که معلوم است، در داستان نوتلا کاکائو، فندوق و خون گره خورده است البته بخش آخر را زیاد جدی نگیرید (البته که بی ربط هم نیست!) حالا که توجه شما را جلب کرده‌ایم، کمربندها را محکم ببندید: شما در یک دوره پر زد و خورد در تاریخ نوتلا هستید.
نوتلا از ناپلئون تا Ferrero
بیاید از اول شروع کنیم، از سال ۱۸۰۶ در دوران اوج جنگ‌های ناپلئون. شما می‌توانید اعتبار اولین ترکیب شکلات و فندوق را به امپراطور کوچک فرانسوی بدهید: در آن دوران جنگی بود که منجر به یک محاصره قاره‌ای شد و دسترسی به تجارت با آمریکا و آفریقا را قطع کرد و ورود دانه کاکائو به منطقه پیمونت ایتالیا- که در آن زمان تولید کننده بهترین شکلات جهان بود- را با مشکل مواجه کرد.
اینگونه شد که قیمت شکلات سر به فلک کشید. آن هم بخاطر تقاضای زیاد و عرضه کم. شکلات سازان در مرکز شهر تورین شروع کردن به افزودن فندوق به شکلات، محصولی که در پاندیمونت به وفور یافت می‌شد. این اقدام‌ها تلاشی بود تا جلوی رشد روز افزون قیمت شکلات را بگیرند و نتیجه محصولی شد تحت نام Gianduja.
اگر چه این محصول خوشمزه بود و نیاز به شکلات را کم کرد ولی در این ترکیب هرگز شکلات حذف نشد و به محض تمام شدن جنگ و در دسترس بودن شکلات بلافاصله فندوق از ترکیب حذف و شکلات به حالت اولیش بازگشت. اما فندوق برای یک بار دیگر هم در کنار شکلات دیده شد، این بار برای انجام یک نقش حیاتی آن هم در خلال جنگ جهانی دوم. جیره غذایی در سراسر اروپا بطور کامل تاثیر پذیرفته بود و نتنها شکلات به صورت دیوانه کننده و غیر منطقی‌ای گران بود بلکه عملا یافتنش در اروپا غیر ممکن بود.
این داستان ادامه داشت تا زمان قنادی بنام Pietro Ferrero (اسمش براتون آشنا نیست؟) با اصالتی از شهر piedmontese تصمیم به این گرفت که فندوق را به محصولاتش اعمال کند. او یک خمیر درست کرد – که عمدتا شامل فندق خرد شده و یک مقدار کمی هم شکلات بود- و خمیر خود را Pasta Gianduja نامید که برداشتی از نام اصلی شکلاتی که مطعلق به عصر ناپلئونی بود.
وقتی فندوق با شکلات ازدواج می‌کند
قوام و غلظت بیشتر این محصول باعث شد که بتوان آن را مانند تکه‌های نان برش زد، که Ferrero آن‌ها را در فویل می‌پیچید و در خیابان‌ها توزیع می‌کرد. این محصول میان مادران محبوب شد، کسانی که این محصول شکلاتی را بین دو تکه نان سرو می‌کردند مثل یک ساندویچ بعنوان تغذیه ای برای فرزندانشان. بچه‌ها هم که عاشق شکلات بودند ساندویچ را باز می‌کردند و یک راست شکلات داخل آن را می‌خوردند.
قناد خلاق خالق اولین نوتلا
اینجا بود که Ferrero این فکر به سرش زد که چرا محصولش را کرمی‌تر تهیه نکند که بتوان آن را به راحتی روی نان مالید؟ به نحوی که نتوان شکلات را از ساندویچ جدا کرد و خوشمزگی شکلات را به همراه نان تجربه کرد. پس دستور تهیه تغییر کرد و اسمش را به Supercrema Gianduja تغییر داد اسم خیلی دهان پر کن بود برای همین یعدا و درسال ۱۹۶۴ اسم این محصول به یک اسم راحت‌تر تغییر پیدا کرد: “نوتلا” .از آن زمان تا کنون نوتلا به یک محصول پرطرفدار ایتالیایی تبدیل شده است.
پس دفعه دیگری که چشمتان به یک ظرف شیشیه‌ای نوتلا افتاد، با تصویر فندوق و نان و پارچ شیر روی آن این موضوع را به یاد بیآورید که اگر جنگ و خون ریزی نبود و شکلات نایاب نمی‌شد و این ایده به ذهن یک فرانسوی کوتاه قد و یک سرآشپز قناد ایتالیایی نمی‌رسید شما دیگر لذت این شکلاتی فندوقی خوشمزه را هرگز تجربه نمی‌کردید.
چند حقیقت جالب در مورد نوتلا:
- محبوبیت نوتلا باعث شد تا یک روز در سال را به روز نوتلا اختصاص دهند. ۵ فوریه (۱۶ بهمن) روز جهانی این شکلات فندوقی است.
- وزن نوتلای تولیدی در یک سال برابر با وزن ساختمان امپایر استیت در آمریکا است.
- با تعداد ظرف‌های نوتلای می‌توان ۱٫۸ بار دور کره زمین را چرخید.
- با این تعداد قوطی نوتلا می‌توان ۸ بار دیوار بزرگ چین را پوشاند.
