مجله فیدیلیو مجله ای برای دوستداران غذا، رستوران و کافی شاپ
محققان می‌گویند گرایش به زیاده‌روی در مصرف تنقلات مثل شکلات، نمک یا حتی سبزیجات ممکن است به دلیل ارتباط با ژن‌های مختلف باشد. بررسی بیش از ۸۰۰ فرد بالغ رابطه بین ژن‌های مختلف و علاقه یا عدم علاقه آنها به غذای خاصی را نشان می‌دهد. در ادامه و در بخش دنیا غذا و نوشیدنی مجله فیدیلیو به طور مفصل به این موضوع می‌پردازیم.
رابطه ژنتیک و مصرف تنقلات
برخی از محققان معتقدند با فهمیدن عامل ژنتیکی که در انتخاب غذا نقش دارد، می‌توان به افراد رژیم غذایی منحصر به خودشان را داد. در حقیقت رشته جدیدی به نام nutrigenomics (رشته‌ای تخصصی که در آن ارتباط میان رژیم غذایی و ژن‌ها که نقش وعده غذایی در ابتلا به انواع بیماری‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد) در حال تربیت اساتید متخصص است.
تحقیقات اخیر رابطه بین ژن‌ها و ذائقه مردم نسبت به غذایی خاص را پیدا کرده است. بخش اعظم این تحقیقات مربوط به بررسی رابطه بین گیرنده‌های مزه و ژن‌ها است. آنها روی ژن‌های خاصی تمرکز می‌کنند که به ویژگی‌های رفتاری و روانی (مثل افسردگی و اعتیاد) مربوط است تا ببینند آیا این رفتارها می‌تواند به عادات غذایی مربوط باشد یا نه.
برای انجام این کار محققان ژن‌های مذکور را با گزارش‌های غذایی ۸۱۸ فرد آمریکایی بالغ آنالیز کردند. نتایج نشان داد که بین ژن‌های مختلف و سابقه غذایی افراد رابطه وجود دارد. مثلا ژنی بنام FTO که به عنوان عامل چاقی شناخته می‌شود با مصرف سبزیجات و فیبر رابطه مستقیم دارد.
رژیم اختصاصی بر اساس DNA افراد
در تحقیقات دیگر مشخص شده که ژنی به نام SLC6A2 که به تنظیم هورمون‌هایی مثل نورپینفرین کمک می‌کند، به خوردن و مصرف چربی مربوط است. ضمن اینکه ژن‌هایی که به تنظیم اکسیتوسین کمک می‌کند که در ارتباط، حالات و رفتارهای ما تاثیر می‌گذارد و به مصرف شکلات مربوط شده است. اکسیتوسین سیستم پاداش دهی مغز را تقویت می‌کند و به عبارت دیگر هر چه اکسیتون کمتر باشد علاقه به خوردن شکلات بیشتر می‌شود تا پاداش را دریافت کند.
به اعتقاد دانشمندان به‌رغم همه این تحقیقات اینکه ژن‌ها مستقیم روی اولویت‌های غذایی انسان موثر هستند هنوز بطور کامل ثابت نشده است. حتی اگر ژن‌ها موثر باشند، عادت‌های غذایی مهم‌تر و موثرتر از ژن‌ها هستند. مسائل اقتصادی، فرهنگی و فاکتورهای محیط زندگی نیز از دیگر عواملی است که باید در نظر گرفت.
دانشمندان علوم تغذیه می‌گویند درک عوامل ژنتیکی می‌تواند در دنیای واقعی بسیار مفید باشد. درک اینکه چطور ژن‌های مختلف بر تنظیمات عصبی رفتار خوردن ما تاثیر می‌گذارند به این معنی است که ما می‌توانیم گرایش‌های رفتاری فردی را پیش بینی کنیم. با این گفته می‌توانیم برنامه‌های رژیمی‌فردی (منحصر به هر فرد) را بسازیم.
