هند خانه‌ی غذاهای خیابانی خارق‌العاده!

هند برای مسافران علاقه‌مند به تجربه غذاهای محلی، غذاهای خیابانی متنوعی را عرضه می‌کند. شاید شما با تنقلاتی مثل داسا و سامسا آشنا باشید_که همه جا یافت می‌شوند_ اما هند خانه‌ی طیف وسیعی از غذاهای خیابانی خارق‌العاده است که بیشتر آنها حتی برای طرفداران سرسخت غذای محلی هم ناآشناست. دلیل آن تنوع بسیار زیاد غذا در ۲۹ استان هند است که هر کدام ویژگی‌های منطقه‌ای و فصلی خاصی دارند. این غذاها می‌توانند ویژگی فرهنگی هر منطقه را نشان دهند. در این بخش از مجله فیدیلیو تعدادی از تنقلات محبوب هندی را که فکر می‌کنیم بیشتر به دنبال آن هستید برایتان آورده‌ایم.

ساندویچ بمبئی

ساندویچ بمبئی آمیخته‌ای از سبزیجات خام (گوجه‌فرنگی، پیاز، خیار، چغندر، فلفل و غیره) به علاوه سیب زمینی آب‌پز، ادویه‌جات و یک لایه از سیر به همراه نوعی ادویه به نام چتنی است، که بین دو قطعه نان کره‌ای قرار می‌گیرند و به هر صورتی که مشتری بخواهد سرو می‌شود.

دبلی

دبلی محصول برخورد فرهنگ‌ها است. سیب‌زمینی و چیلی نخستین بار در قرن شانزدهم و به لطف مهاجمان پرتغالی به غرب هند وارد شدند! مخلوط سیب‌زمینی تند با پیاز خرد شده، گشنیز، نارگیل، بادام زمینی، و دانه‌های انار یک میان وعده فوق العاده را می‌سازد. دبلی در ایالت غربی گجرات بسیار محبوب است.

لیتی چوکا

لیتی چوکا خوراکی روستایی است که اخیرا برای قرارگرفتن بر روی چرخ دستی‌های خیابانی از آشپزخانه‌های خانگی استان‌های شرقی بیهار و جارخند فرار کرده‌است! لیتی شیرینی‌ کروی شکل و شکم پر است که در پخت آن از ادویه‌جاتی مانند پودر چیلی و زنجبیل استفاده می‌شود.

کوتا پاراتا

مجموعه‌ای از سبزیجات، چاشنی‌های ترش، گوشت خوک و یا هر نوع گوشت گوساله، گوشت گوسفند و یا مرغ سرخ شده است که بیشتر در جنوب هند یافت می‌شود. کوتا پاراتا بافتی با عطر و طعم رتی کانایی (غذایی هندی که در کشورهای مختلف آسیایی، از جمله مالزی، اندونزی و سنگاپور هم یافت می‌شود.) است که  رایحه‌ای کانادایی-مالایی دارد.

پیاز کی کیچوری

این یک از غذاهای خیابانی مشهور راجستان (استانی در شمال غربی هند) است. پیاز کی کیچوری با موادی از جمله کباب پخته‌شده و سرخ‌شده، آرد تصفیه شده، پیاز سرخ‌شده، گشنیز، زیره و دانه‌های رازیانه تهیه می‌شود.

فرانکی

در سال ۱۹۶۷، “امارجیت سینگ” طبیب، داروسازی از شهر ساحلی و شلوغ بمبئی، متعهد شد که بعد از سفر به بیروت یک شارما (معمولا ترکیبی از دانه‌هایی مانند بلغور یا برنج و گوشت چرخ شده‌است) برای سلیقه هندی ایجاد کند و این کار را انجام داد. هر‌چند مشخص نیست که چرا نام این اختراع خود را فرانکی نهاد! فرانکی که طبیب درست‌ کرد شامل تخم‌مرغ، مقدار کمی مرغ، سبزیجات، چیلی و ادویه‌‌های مخفی طبیب است. در نهایت فرانکی طبیب در بمبئی شهرت یافت که امروزه منجر به برپایی تعداد زیادی از دکه‌های فروش فرانکی طبیب در شهر شده است.

نادر مونه

تعداد زیادی از زیارتگاه‌های صوفی در حومه شمال غربی جامو و کشمیر قراردارند و این دلیل استفاده از ساقه لوتوس (نیلوفر آبی) برای پخت نوعی میان وعده در این ناحیه است. به این دلیل که گفته می‌شود لوتوس برای صوفیان مقدس بوده و آن را می‌پرستند. در اینجا ساقه لوتوس را به شکل سیب‌زمینی خلالی می‌برند، سپس در آرد برنج و پودر چیلی قرمز رنگ کشمیری قرارداده و در دیگی از روغن جوش می‌ریزد، آنها ترد هستند و معمولا به همراه پیاز تند سرو می‌شوند.

کباب بره تند

قبل از اینکه مغولان در اوایل قرن سیزدهم میلادی خود را به کشور هند برسانند، مسلمانان در بخش شمالی آن حکمرانی می‌کردند و این منجر به جهش آشپزی هندی شد. تاریخ غذایی هند نشان می‌دهد که گوشت کباب شده تحت تاثیر آشپزی اسلامی وارد هند شده است، به طوری که درحال حاضر کباب در همه جای کشور یافت می‌شود.

جالموری

گفته می‌شود که جالموری محبوبیت خود را از زمان جنگ جهانی دوم به‌دست آورد؛ زمانی که فروشندگان خیابانی آن را به بازرگانان بنگالی، سربازان آمریکایی و بریتانیایی مستقر در کلکته می‌فروختند. جالموری بعدها تکامل یافته و به جالموری‌ای متشکل از میان‌ وعده‌های تند و ترد که از موی ( برنج پف‌کرده سنتی)، آرد نخود سرخ شده، فلفل، پیاز خام خرد شده، سیب زمینی آب پز، آب لیمو و چیلی تبدیل شد. جالموری طعم ترش و شیرین دارد و به طور مستقیم در ظروف مخروطی شکلی که از روزنامه می‌سازند ریخته می‌شود.