مجله فیدیلیو مجله ای برای دوستداران غذا، رستوران و کافی شاپ
امروز قصد داریم با هم تاریخچه نوشیدنی پرطرفداری را مرور کنیم که روزانه بیش از دو میلیارد فنجان از آن در جهان نوشیدنی می‌شود و بعد از نفت دومین کالای با ارزش تجاری در دنیاست؛ قهوه. در طول سال‌ها و دهه‌های اخیر محبوبیت قهوه به اندازه‌ای زیاد شده که در گوشه و کنار جهان به ندرت می‌توانید مکانی را پیدا کنید که قهوه‌خانه یا کافی‌شاپی در آن‌جا وجود نداشته باشد. اما سوال اصلی این است که قهوه چطور کشف شد و این نوشیدنی دوست‌داشتنی از چه زمانی جای خودش را در زندگی بشر باز کرده است؟ در این مطلب از فیدیلیو مگ، تلاش کردیم تاریخچه قهوه در جهان و ایران از ابتدا تا امروز را به بهترین و کامل‌ترین شکل ممکن برایتان بازگو کنیم. با ما همراه باشید.
کشف دانه قهوه؛ با بزها می‌رقصد
برای آگاهی از تاریخچه قهوه در جهان، لازم است سال‌ها به عقب برگردید و نخستین مواجهه انسان با قهوه را بررسی کنید. واقعیت این است که هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند قهوه چطور و کجا برای اولین بار کشف شده است. با این حال، داستان‌های جالبی در این زمینه وجود دارند که سال‌ها سینه به سینه نقل شده‌اند. در این میان، داستان کالدی (Kaldi) (احتمالا همان خالد) و بزهای او در جنگل‌های اطراف کافا (Kaffa) واقع در جنوب غربی اتیوپی بسیار شنیدنی است.
ظاهرا، همه قهوه خورها لذت نوشیدن قهوه عربیکا را مدیون یک بز هستند! دلیلش هم این است که بر اساس این داستان، کاشف قهوه یک بز بوده است. برای آن که از چند و چون ماجرا با خبر شوید، باید به 850 سال قبل از میلاد مسیح برگردید؛ یعنی، زمانی که یک چوپان اهل اتیوپی به اسم کالدی در ارتفاعات اتیوپی متوجه شد بزهای گله او پس از خوردن میوه‌های ریز و گیلاس مانند نوعی درخت خاص، از همیشه پر انرژی‌تر می‌شوند و کارهای عجیب و غریبی می‌کنند.
بنابراین، تصور می‌شود برخی از ابتدایی‌ترین گونه‌های قهوه بومی فلات اتیوپی و منطقه کافا بوده‌اند. حالا به داستان چوپان آفریقایی برگردید! بالاخره کالدی تصمیم گرفت خودش هم از این میوه‌ها بخورد. نتیجه کار بسیار قابل توجه بود! چرا که این چوپان اتیوپیایی پس از خوردن این میوه‌ها کاملا هایپراکتیو و پر جنب و جوش شد. این اولین مواجهه انسان با دانه قهوه عربیکا بود.
جالب است بدانید، کالدی نتوانست این راز را پیش خودش نگهدارد. بنابراین، به صومعه‌ای در همان نزدیکی رفت و داستان میوه انرژی‌زا را با روحانی و راهبه‌های صومعه در میان گذاشت. از این‌جا به بعد، نحوه برخورد مذهب با این قهوه در چند روایت مختلف بیان می‌شود.
برخی می‌گویند، روحانی و راهبه‌ها دانه‌های قهوه را به‌عنوان یک میوه نشاط‌آور اهریمنی در آتش ریختند تا از بین ببرند. این‌جا بود که عطر دلپذیر قهوه برشته در فضا پیچید و به نحوی آغازگر داستان قهوه‌های امروزی شد.
گروه دیگری نیز بر این باورند که راهبه‌های صومعه برای رمزگشایی از اسرار این میوه عجیب و غریب، دانه‌های قهوه را در آب داغ ریختند و کنار گذاشتند. به این ترتیب، مایع خوش عطر و بویی ایجاد شد که با نوشیدن آن می‌توانستند مدت زمان بیشتری شب زنده‌داری کرده و به دعا و راز و نیاز بپردازند.
روایت دیگری هم وجود دارد که بر اساس آن، راهبه‌های شرق آفریقا تا صدها سال پس از این اتفاق، دانه‌های قهوه را فقط می‌جویدند و از آن به‌عنوان یک ماده محرک استفاده می‌کردند. بر اساس این روایت، روال جویدن قهوه در شرق آفریقا تا زمان ابداع روش دم‌آوری این دانه‌های مرموز ادامه یافت.
ادامه تاریخچه قهوه در اتیوپی
بر اساس شواهد موجود، جنگجویان اتیوپی و دیگر قبایل شرق آفریقا در حوالی قرن پنجم میلادی، دانه‌های قهوه را آسیاب کرده و با چربی حیوانات ترکیب می‌کردند و خمیر به دست آمده را به‌صورت قرص‌های کوچکی فرم می‌دادند. جنگجویان آفریقایی، با خوردن این خمیر انرژی‌زا توان بدنی مورد نیازشان برای مبارزه را تامین می‌کردند.
اما همان‌طور که می‌بینید تا اینجای کار از نوشیدنی قهوه خبری نبوده و میوه این درخت فقط به‌صورت خوراکی و جویدنی مصرف می‌شده است.
روایت دیگری هم وجود دارد که باز هم به رد پای اهالی اتیوپی در تخمیر دانه‌های قهوه و تولید نوعی شراب در هزاره پس از میلاد اشاره می‌کند.
از همه مهم‌تر این که، ظاهرا در حوالی قرن دهم میلادی، بومی‌های اتیوپی یک مراسم سالانه به نام «بونا» (Bunna) را برگزار می‌کردند و در این مراسم، نوشیدنی‌های غیر الکلی را به روش دم‌آوری آماده می‌کردند. اینجاست که سرانجام پای قهوه نیز به مراسم بونا باز شد و تهیه این نوشیدنی به روش برشته کردن و آسیاب کردن دانه‌های قهوه و دم‌آوری آن‌ها ابداع شد.
تاریخچه قهوه به عنوان یک نوشیدنی آرامش‌بخش و عارفانه
در روند بررسی تاریخچه قهوه، سرانجام به کشور یمن می‌رسیم. بر اساس مستندات موجود، قهوه در اواخر قرن پانزدهم میلادی از طریق دریای سرخ به جنوب شبه جزیره عربستان و یمن رسید. یمن که از نظر آب و هوا مکان مناسبی برای پرورش این گیاه بود به‌عنوان نخستین کشور در جهان به کاشت قهوه در ابعاد تجاری وسیع پرداخت.
بر اساس داستان‌های موجود، راهبان و صوفیان یمن جزو اولین کسانی بودند که از این ماده خلسه‌آور برای مصارف معنوی استفاده می‌کردند و برای شب‌زنده‌داری‌های عارفانه خودشان دست به دامان نوشیدن قهوه می‌شدند.
خلاصه این که از قرار معلوم این کشور یکی از نخستین مکان‌هایی بوده که قهوه را به‌صورت محلی کشت می‌کرده و از دانه‌های آسیاب شده آن برای تهیه یک نوشیدنی آرامش‌بخش و خلسه‌آور استفاده می‌کرده است.
قاچاق قهوه از یمن، هلند شکست خورد، هند برنده شد
خوب است بدانید، یمنی‌ها در آن زمان فقط محصول قهوه را می‌فروختند و به شکل کاملا سخت‌گیرانه‌ای از خروج گیاهان بارور جلوگیری کرده و از این طریق، انحصار کشت و تولید قهوه را برای قرن‌ها حفظ کردند. اگر چه بسیاری از کشورها بدشان نمی‌آمد که دانه قهوه را از طریق قاچاق از یمن خارج کنند که هلندی‌ها جزو نخستین کشورها در این زمینه بودند. اما شرایط آب و هوایی هلند برای کشت و پرورش دانه قهوه مناسب نبود و این پروژه با شکست مواجه شد.
بعد از آن هندی‌ها هم شانس خودشان را امتحان کردند که البته به دلیل شرایط مناسب آب و هوایی هندوستان برای کشت و پرورش قهوه اتفاقا موفق شدند.
با این‌همه هلندی‌ها ناامید نشدند. آن‌ها نهال‌های قهوه را از سریلانکا به دست فرماندار هلندی جاوه در اندونزی که آن زمان مستعمره هلند بود فرستادند. به این ترتیب کشت قهوه توسط هلندی‌ها در جاوه آغاز شد و سپس به سوماترا هم رسید. از آن زمان قهوه تبدیل شد به یکی از محصولات کشاورزی اصلی در جاوه اندونزی.
سرانجام با رشد و گسترش تجارت قهوه از طریق یمن، پای این دانه پر رمز و راز به خاورمیانه از جمله کشورهای ایران و سوریه هم باز شد و به شکل قابل توجهی در بین مردم محبوبیت پیدا کرد.
آغاز موج تعصبات مذهبی و مخالفت با قهوه
پیش‌تر هم گفتیم که خواص انرژی‌زا و آرامش‌بخش قهوه به محبوبیت قابل توجه این نوشیدنی تلخ و در عین حال، گوارا در کشورهای اسلامی شبه جزیره عربستان و خاورمیانه دامن زد. به این ترتیب، بسیاری از مسلمانان به‌عنوان جایگزینی برای الکل (که مصرف آن از نظر مذهب ممنوع بود) جذب این نوشیدنی شدند. این امر به مخالفت جدی چهره‌های مذهبی آن زمان با قهوه و وضع مجازات‌های شدید برای مصرف قهوه منجر شد.
تاریخچه پیدایش قهوه خانه‌ها در جهان
با وجود همه این مخالفت‌ها، نوشیدن قهوه به سرعت در میان اعراب و همسایگان آن‌ها گسترش یافت و موجب پیدایش مکان‌های اجتماعی و فرهنگی جدیدی به نام «قهوه خانه» شد.
به این ترتیب، نخستین قهوه خانه‌ها در اواخر قرن پانزدهم در مکه پدیدار شدند و کم‌کم تعداد آن‌ها بیشتر و بیشتر شد. تا جایی که قهوه‌خانه‌ها به‌عنوان مراکزی برای گردهمایی و نوشیدن قهوه به نهادهای اجتماعی و فرهنگی برای تبادل افکار و تجمع روشنفکران تبدیل شدند.
کار به جایی رسید که حاکمان مذهبی از این همه توجه مردم به یک نوشیدنی خلسه‌آور و تجمع روشنفکران در مکانی خاص نگران شدند. بنابراین، اعلام کردند که حلال بودن قهوه باید بررسی شود و باید دید آیا مسلمان‌ها اصلا اجازه دارند قهوه بنوشند یا نه؟ این امر، مقام‌های مذهبی مکه را بر آن داشت که تجارت و نوشیدن قهوه را به‌عنوان یک ماده محرک ممنوع اعلام کنند و مجازات‌های سنگینی را برای آن در نظر بگیرند.
حاکمان دینی آن زمان عقیده داشتند قهوه‌خانه‌ها مکان‌های نامناسبی هستند که باید تعطیل شوند؛ چون زنان و مردان برخلاف احکام مذهبی در قهوه‌خانه با یکدیگر دیدار می‌کنند و به نواختن موسیقی و بازی شطرنج می‌پردازند.
با این‌همه حکم ممنوعیت نوشیدن قهوه خیلی زود با حکم مقامات بالاتر برطرف شد. بنابراین، گسترش فرهنگ قهوه‌خوری در کشورهای مسلمان سرعت گرفت و تعداد بسیار زیادی قهوه‌خانه در شهرهای مختلف افتتاح شدند. در مدت زمان کوتاهی قهوه‌خانه‌ها به مکانی برای تبادل افکار و پاتوق روشنفکران تبدیل شدند.
تاریخچه قهوه ترک
سرانجام در قرن شانزدهم میلادی پای قهوه به قسطنطنیه (استانبول امروزی) باز شد. بر اساس شواهد، عثمانی‌ها از نخستین اقوامی بودند که دانه‌های قهوه را برشته و آسیاب کردند. عثمانی‌ها با استفاده از این پودر برشته و خوش عطر و بو یک نوشیدنی تیره و غلیظ درست کردند که حسابی آن‌ها را سرحال می‌آورد.
به این ترتیب، قهوه ترک با طعم و عطر دلپذیرش متولد شد. خلاصه این که محبوبیت قهوه در سرزمین‌های عثمانی هم تا اندازه‌ای زیاد شد که درست مانند عربستان، مردم در گوشه و کنار قسطنطنیه برای خوردن قهوه دور هم جمع می‌شدند و صف می‌کشیدند.
تاریخچه قهوه در جهان
سرانجام، در اواسط قرن هفدهم میلادی ترک‌ها قهوه را به قلب اروپا بردند. نخستین کشور اروپایی که نام آن در تاریخچه قهوه آمده است کشور ایتالیاست. بازرگانان ایتالیایی در سفر خود به ترکیه در قرن 17 میلادی با این نوشیدنی آشنا شدند. طعم خوش قهوه سبب شد تا آن‌ها این متاع خوش‌عطر و بو را با خود به ایتالیایی ببرند. به این ترتیب پای قهوه به اروپا باز شد. البته اروپایی‌ها هم در ابتدا چندان روی خوشی به این نوشیدنی برآمده از کشورهای مسلمان نشان ندادند به خصوص اینکه طعم تلخی داشت و باب میل همه نبود.
این مقاومت در برابر قهوه در اروپا تا بدانجا پیش رفت که حتی برخی از پاپ «کلمنت هشتم» خواستند نوشیدنی قهوه را حرام اعلام کند. اما پاپ از طعم قهوه بدش نیامده بود و با این پیشنهاد مخالفت کرد. بعد از ایتالیا پای قهوه به انگلیس و فرانسه هم باز شد.
سرانجام نخستین قهوه‌خانه اروپا در قرن 17 میلادی در محله سنت پیتر لندن افتتاح شد که امروزه هنوز به نام «Cafe Grand» نام برده می‌شود. چند سال بعد هم شخصی به نام «پاسوکا» نخستین قهوه‌خانه فرانسه را در شهر پاریس افتتاح کرد.
همان‌طور که انتظار می‌رفت، تعداد قهوه‌خانه‌ها در سراسر لندن و سایر شهرهای اروپایی روز به روز بیشتر شد. درست مانند خاورمیانه، قهوه‌خانه‌های اروپایی هم خیلی زود به پاتوق و محل گردهمایی روشنفکران و اندیشمندان تبدیل شدند و در بعضی از آن‌ها هم که به الگوبرداری از قهوه‌خانه‌های کشور ترکیه 24 ساعته باز بودند، صبحانه هم سرو می‌شد.
این موضوع، حاکمان اروپایی را نیز به اندازه‌ای برآشفت که در صدد تعطیلی این مکان‌ها برآمدند. حکام اروپایی کاملا حق داشتند نگران شوند! چرا که تجمع روشنفکران و تبادل افکار در قهوه‌خانه‌ها تا جایی پیش رفت که بعدها آغازگر عصر روشنگری در اروپا شد.
تا پایان قرن هفدهم میلادی، عرضه محدود قهوه در جهان تقریبا به طور کامل در انحصار یمن بود. اما با افزایش محبوبیت این نوشیدنی، تکثیر این گیاه در قرن هفدهم به سرعت در جاوه و سایر جزایر مجمع الجزایر اندونزی و در قرن هجدهم در قاره آمریکا و جزایر هاوایی گسترش یافت.
صنعت بیمه مدیون گسترش قهوه‌خانه‌ها در اروپا
جالب است بدانید توسعه صنعت بیمه در دنیا مدیون قهوه و قهوه‌خانه است. تا جایی که شرکت بیمه «لویدز» لندن در تاریخچه این شرکت به این نکته اشاره کرده است. داستان از این قرار است که بعد از توسعه قهوه‌خانه‌ها به‌عنوان محلی برای تجمع افراد و سپس در جریان آتش‌سوزی بزرگ لندن در همان سال‌ها و از بین رفتن بخش بزرگی از شهر، قهوه‌خانه‌ها تبدیل به پاتوق دریانوردان، بازرگانان و تجار هم شدند.
در این میان قهوه‌خانه «لویز» در خیابان «تاور» لندن که متعلق به «ادوارد لوید» بود تبدیل شد به مکانی برای رد و بدل کردن اطلاعات دریایی و به نوعی مرجع تخصصی اطلاعات حمل و نقل عمومی دریایی.
همین امر سبب شد که صاحب باهوش قهوه‌خانه به این فکر بیفتد که در همین مکان بیمه‌های دریایی را به صاحبان کشتی‌ها بفروشد و همین امر گامی نخست در ایجاد صنعت بیمه در دنیا بود.
پای قهوه به آمریکا باز شد
در قرن نوزدهم میلادی بود که کشت قهوه در جزایر هاوایی در قاره آمریکا رونق گرفت و بعد از آن بود که کشور برزیل در صدر تولیدکنندگان قهوه در دنیا جایگاه ثابتی پیدا کرد.
درواقع ورود قهوه به ایالات متحده به سال 1668 میلادی برمی گردد. این قهوه توسط هلندی‌ها یا بریتانیایی‌ها به نیو آمستردام (نیویورک فعلی) آورده شد. تا به امروز، بحث‌ها در مورد محل تأسیس اولین قهوه‌خانه در ایالات متحده به نتیجه واحدی نرسیده است، اما اکثر آن‌ها استدلال می‌کنند که این قهوه‌خانه در بوستون یا نیویورک بوده است.
در حال حاضر بیش از 75 درصد محصول تولیده شده قهوه در دنیا در کشورهای آمریکا، آلمان و فرانسه نوشیده می‌شود. آمریکایی‌ها روزانه بیش از 450 میلیون فنجان قهوه می‌نوشند و از هر 5 نفر آمریکایی، 4 نفر روز خود را با نوشیدن قهوه آغاز می‌کند.
تاریخچه قهوه فوری
در قرن بیستم بیشترین میزان تولید قهوه در نیمکره غربی، به ویژه در برزیل متمرکز بود. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، ماشین‌های برشته‌سازی و آسیاب صنعتی برای فرآوری دانه‌های قهوه مورد استفاده قرار گرفتند.
در این دوره از تاریخچه قهوه، ظروف آب‌بندی شده با خلاء برای برشته کردن آسیاب اختراع شدند و روش‌های کافئین‌زدایی برای دانه‌های قهوه سبز توسعه یافتند.
پس از سال 1950 میلادی تولید قهوه فوری به بهترین شکل خود رسید. این‌جا بود که محبوبیت قهوه فوری منجر به افزایش تولید دانه‌های ارزان‌تر روبوستا (Robusta) در آفریقا شد.
از آن زمان تاکنون، سال‌ها گذشته و محبوبیت قهوه به طور روزافزون افزایش یافته است. در طول این سال‌ها، کاشت و تولید قهوه به صنعت بسیار عظیم و پولسازی تبدیل شد و حتی با برده‌داری گره خورد. تا جایی که افراد صاحب نفوذ به منظور ایجاد زمین مناسب برای کاشت قهوه، هزاران هکتار جنگل را خصوصا در آمازون به آتش کشیدند.
به همین دلیل است که برزیل همچنان عنوان بزرگ‌ترین صادر کننده قهوه در سراسر دنیا و پایتخت قهوه جهان را به خودش اختصاص داده است.
تاریخچه قهوه در ایران؛ قهوه قدیمی‌تر از چای
در بررسی قدمت قهوه و چای در ایران به نتایج عجیبی می‌رسیم. شواهد نشان می‌دهند، قدمت قهوه در ایران خیلی بیشتر از چای بوده است. یعنی، ایرانی‌ها قبل از اینکه چای‌خور باشند قهوه‌خور بوده‌اند. درباره تاریخچه قهوه در ایران هم داستان‌‌ها و روایات غیر قطعی و متفاوتی وجود دارند.
بر اساس برخی از روایت‌ها، قهوه برای نخستین بار در دوران صفویه و در زمان پادشاهی «شاه تهماسب اول» به‌عنوان سوغات سفرهای زیارتی از مکه و عربستان وارد ایران شد.
البته، مورخان دیگری هم هستند که ورود قهوه به ایران را به سرزمین‌های عثمانی و ترکیه امروزی نسبت می‌دهند.
با این حال، آن‌چه مسلم است این است که یکی از داروسازان معروف دربار صفوی در اواسط قرن شانزدهم میلادی کتابی را به رشته تحریر درآورد و در آن به خواص و مضرات قهوه اشاره کرد.
شاه صفوی هم پس از مطالعه این کتاب به نوشیدن قهوه علاقه‌مند شد. سرانجام، خوردن این نوشیدنی محبوب با طعم عجیب و فواید فراوان سرانجام در میان درباریان و روشنفکران آن زمان نیز باب شد.
تاریخچه قهوه خانه در ایران
با افزایش روزافزون محبوبیت قهوه در زمان حکمرانی شاه تهماسب صفوی، نخستین قهوه‌خانه‌ها در ایران ابتدا در شهر قزوین و پس از آن در اصفهان افتتاح شدند. قهوه خانه‌های ایرانی هم درست مانند همتایان پیشین خودشان در دیگر نقاط جهان به زودی به مکانی برای گردهمایی، تبادل افکار و گفت‌وگو درباره مسائل سیاسی و اجتماعی تبدیل شدند.
در آن زمان، قهوه خانه‌های ایرانی مرکز شاهنامه خوانی، نقالی، گوش کردن به موسیقی، رقص و انجام بازی‌هایی مانند شطرنج بودند. مجموعه این عوامل، قهوه خانه‌های قزوین و اصفهان را نیز به پاتوق مناسبی برای اندیشمندان و روشنفکران تبدیل کرد. تا جایی که این مراکز لقب «مدارس عاقلان» را به خودشان اختصاص دادند.
البته، در اواخر قرن نوزدهم و همراه با ورود چای به ایران، فرهنگ قهوه خانه‌نشینی در ایران اندکی کمرنگ‌تر شد. اما با به قدرت رسیدن سلسله قاجار، کسب و کار قهوه خانه‌ها دوباره رونق گرفت و مصرف قهوه افزایش یافت. تا جایی که نوشیدن قهوه در ایران همزمان با سلطنت ناصرالدین شاه به اوج خودش رسید.
خوب است در این میان، به قهوه قجری هم اشاره‌ای کنیم. سران قاجار در دوران پس از مرگ ناصرالدین شاه از مخالفان خود با قهوه مهلکی پذیرایی می‌کردند که آغشته به یک سم کشنده بود. این امر، قهوه قجری را به یکی از اسرارآمیزترین و مشهورترین ابزارهای کشتار مخالفان قاجار تبدیل کرد.
تاریخچه قهوه یزدی
بر اساس اسناد موجود، «قهوه یزدی» در ایران قدمتی دیرینه دارد و از زمان حکمرانی صفویه به‌عنوان یک نوشیدنی مخصوص در مراسم مذهبی و عزاداری‌های ماه محرم سرو می‌شده است. شاید آداب قدیمی سرو قهوه در ایام محرم در دیگر نقاط ایران نیز از همین‌جا ناشی شده باشد.
طرز تهیه قهوه ترک، اسپرسو، آفوگاتو و فرانسه
اگر اهل کافه گردی باشید حتما با نام برخی از معروف‌ترین نوشیدنی‌های قهوه دنیا آشنا هستید. البته شما می‌توانید انواع قهوه دمی و قهوه با فرنچ پرس را به‌صورت نوشیدنی‌های سرد و گرم خودتان در خانه درست کنید. برای مطالعه طرز تهیه چند مدل نوشیدنی قهوه‌های خوشمزه کافی شاپی در خانه روی لینک مطالب زیر کلیک کنید:
- طرز تهیه قهوه اسپرسو (با دستگاه یا روی گاز)
- طرز تهیه قهوه ترک
- طرز تهیه آفوگاتو
- طرز تهیه قهوه فرانسه با فرنچ پرس
- طرز تهیه فراپه قهوه
سوالات متداول درباره تاریخچه قهوه در ایران و جهان
کاشف قهوه کیست؟
داستان‌هایی که قرن‌ها سینه به سینه نقل شده‌اند، یک چوپان به نام کالدی از اهالی اتیوپی را به‌عنوان کاشف قهوه معرفی کرده‌اند. در این مقاله، به طور مفصل به داستان این دامدار اتیوپیایی و بزهای معروف او پرداختیم.
قهوه اولین بار در کدام کشور تولید شد؟
در این مطلب برایتان گفتیم که ظاهرا قهوه برای اولین بار در اتیوپی کشف شده و روش دم‌آوری آن در مراسمی به نان بونا ابداع شده است. با این حال، برخی از محققان، نخستین گام‌های تولید قهوه به‌عنوان یک نوشیدنی خلسه‌آور را به عثمانی‌ها نسبت می‌دهند.
فرق قهوه عربیکا با روبوستا چیه؟
دانه‌های قهوه عربیکا و روبوستا از نظر طعم، مقدار کافئین و اسیدیته با هم متفاوتند. طعم قهوه‌ای که از دانه عربیکا به دست می‌آید اسیدیته بالاتری دارد. اسیدیته طعم میوه، شکلات، فندق، بادام زمینی و … را به قهوه عربیکا می‌افزاید. قهوه روبوستا از نظر طعم کیفیت متفاوت‌تری دارد؛ به نوعی کمی طعم چوب مانند. روبوستا کافئین بالاتری نسبت به عربیکا دارد، درختچه مقاوم‌تری دارد و قیمتش نسبت به عربیکا ارزان‌تر است.
تاریخچه قهوه اسپرسو چیست؟
قهوه «اسپرسو» یا «اکسپرسو» که به‌عنوان نوعی قهوه غلیظ با آب جوش با دمای 90 تا 94 سانتی‌گراد و فشار 9 بار درست می‌شود، برای نخستین بار در اواخر قرن هجدهم میلادی در ایتالیا ابداع شد. در آن زمان، فردی به اسم «آنجلو موریوندو» در شهر تورین (Turin) ایتالیا برای دم‌آوری قهوه دستگاهی را اختراع کرد که قادر بود فشار آب و بخار آب را به طور مجزا کنترل کند. البته، حدود هفده سال بعد عملکرد این دستگاه توسط فردی به نام «لوییجی بتزارا» در شهر میلان بهینه‌سازی شد.
تاریخچه قهوه آمریکانو چیست؟
تاریخچه قهوه آمریکانو به جنگ جهانی دوم برمی‌گردد. در آن زمان، تعداد زیادی از سربازان آمریکایی در ایتالیا مستقر بودند و ذائقه آن‌ها با ایتالیایی‌ها تفاوت قابل توجهی داشت. سربازان آمریکایی به قهوه غلیظ، تلخ و پر کافئین ایتالیایی (اسپرسو) علاقه چندانی نداشتند. به همین دلیل، اسپرسو را با آب جوش رقیق می‌کردند و با انجام این کار، نوشیدنی تازه‌ای را پایه‌گذاری کردند که بعدها به اسم «آمریکانو» شهرت یافت.
بهترین قهوه مال کدام کشور است؟
واقعیت این است که امروزه، قهوه انواع گوناگونی دارد که هر یک از آن‌ها با استفاده از دانه‌های خاصی درست می‌شوند که در شرایط آب و هوایی و اقلیمی ویژه‌ای پرورش می‌یابند. بنابراین، در پاسخ به این سوال باید گفت، بهترین قهوه عربیکا در ارتفاعات کشور کلمبیا و کاستاریکا تولید می‌شوند. از سوی دیگر، گواتمالا نیز یکی از کشورهایی است که مرغوب‌ترین انواع قهوه آنتیگونا ولکانیک را تولید می‌کند. یمن هم از مشهورترین تولیدکنندگان قهوه موکا با طعم شکلاتی است. این در حالی است که اتیوپی و جامائیکا نیز برخی از بهترین انواع دانه‌های قهوه با عطر و طعم ملایم را به جهان عرضه می‌کنند.
سخن پایانی
قهوه در حال حاضر پرطرفدارترین نوشیدنی دنیاست. داستان‌های زیادی درباره کشف دانه قهوه وجود دارد، از جمله کشف دانه قهوه توسط بزهای گله چوپانی اتوپیایی به نام «کالدی» که در این مقاله به تفصیل به آن پرداختیم. شما اهل قهوه هستید؟ کدام نوشیدنی قهوه را بیشتر می‌پسندید؟ قهوه سرد دوست دارید یا گرم؟ اهل درست کردن قهوه در منزل هستید یا ترجیح می‌دهید نوشیدنی قهوه خود را در کافی شاپ میل کنید؟ قهوه ترک یا اسپرسو؟ قهوه فوری یا فرانسه؟ اصلا به نظر شما خوشمزه‌ترین قهوه را کدام کافی شاپ سرو می‌کند؟ خوشحال می‌شویم نظرات و تجربیات خود را در بخش کامنت‌های این مطلب با ما و مخاطبان فیدیلیو در میان بگذارید.
